27 Ağu 2008

Ben mi büyütüyorum ki bu durumu?

İnsanların düzenlerini terkedip birden bambaşka bir hayata başlamalarına, çevrelerini değiştirip, alıştıkları sokakları bırakmalarına, bu durumu büyük bir heyecan ile karşılamalarına ve mutlu olmalarına i-na-na-mı-yo-rum!!!

Bu korkunç bir özgürlük duygusu... Ben tatile gideceğim vakit dahi büyük stres yaşarken... Ya emekler ne olacak? Sevilen insanlar? Alışıldık simit ve su tadı? Çöpçünün geldiği vakit çıkardığı seslerin saati? Dış kapıyı devamlı açık bırakan komşu? Asansörde sigara içilince kızılan zamanlar?

Madem ki ben kalıcıyım her daim burada, o halde kimseyle samimiyet kurmamalı... Nasılsa bir gün gidecekler diyerek günümü hür irademle sabote ediyorum.


4 yorum:

Gurcay dedi ki...

"İnsanlarının düzenlerini terkedip bambaşka bir hayata başlamaları..." şeklinde bir yazı yazarsan, olaya müdahil olurum :)
Son 7 ay içerisinde yaşadıklarıma bir bakalım: Eşimden ayrıldım, işimi değiştirdim, yaşadığım şehiri değiştirdim, evimi değiştirdim sayılır... Ne bileyim hatta arabam yokken ayıptır söylemesi 2 tane arabam oldu, o bile hayatın içerisinde bir değişiklik... 7 ayda yaşadıklarıma gerçekten inanamıyorum. Bundan bir önceki sene hayal ettiğim herşeyi hemen hemen yaptım (Bir tek halen ev arıyorum :) ).
Bunları yaparken bir heyecan duyuyor muydum? Biraz... Ama kesinlikle tahmin ettiğim kadar heyecanlanmadığım gibi sevinmedim de... Bütün bu değişikliklerin beni çok mutlu edeceğini sanmıştım ama hepsi boş çünkü bütün bunlar materyalist düşünme şekliydi. İnsanın ruhu doymadığı sürece aldığı oyuncaklar, iş hayatındaki başarısı, vs. hiçbiri doyurmuyor. Yani beni doyurmadı..
Lakin ben herkes gidici deyip çevreyle olan münasebetini belli bir seviyede tutma fikrine katılmıyorum. İnsan sosyal bir hayvan ve bu ruh doyurma işlemi olmaksızın mutlu olamaz. Bu aralar mutlu olma olayına çok takmış durumdayım ve bugün itibari ile düşüncem isteklerden arınma ve sosyalleşmenin iyi bir yol olduğudur. olayım budur ;)

Burcu SezeR dedi ki...

:)
Cesaret diyorum ben bunların hepsine...
Cesursun... Ben olsaydım kendimi kimsesiz hissederdim.. Ağlardım yaaa en basiti...

Öyle yani... bir ara sana misafirliğe gelicez Eliflen =)

Gurcay dedi ki...

Dün Otosan'dan bir arkadaşla telefonda konuştuk. Bu yaptıklarının hepsi kendi içinde bir depresyon sebebi dedi :)))
Çok güldüm ya... Ben de biraz depresyondayım zaten ama düzeliyorum dedim...
Neyse, buyrun gelin; lakin 0500'le başlayan numaramı vermiycem ona göre ;))

Burcu SezeR dedi ki...

Bu dediğin bana Göksel isimli şarkıcının "depresyondayım" isimli şarkısını hatırlattı :Pp

Numaranı verme ben koklayarak bulabiliyorum =)